Het Kleine Café Aan De Haven

Het Kleine Café Aan De Haven De avondzon valt over straten en pleinen De gouden zon zakt in de stad En mensen die moe in hun huizen verdwijnen Ze hebben de dag weer gehad De neonreclame die knipoogt langs ramen Het motregent zachtjes op straat De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek Uit een deur die nog wijd open staat Daar in dat kleine café aan de haven Daar zijn de mensen gelijk en tevree Daar in dat kleine café aan de haven Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee De toog is van koper toch ligt er geen loper De voetbalclub hangt aan de muur De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox Een pilsje dat is d'r niet duur Een mens is daar mens, rijk of arm, 't is daar warm Geen messjeu of madam maar WC Maar 't glas is gespoeld in het helderste water Ja, 't is daar een heel goed café Daar in dat kleine café aan de haven ... De wereldproblemen die zijn tussen twee glazen Bier opgelost voor altijd Op de rand van een bierviltje staat daar je rekening Of je staat in 't krijt Het enige wat je aan eten kunt krijgen Dat is daar 'n hardgekookt ei De mensen die zijn daar gelukkig gewoon Ja de mensen die zijn daar nog blij Daar in dat kleine café aan de haven ...

Daar In Dat Rookvrije Café

Daar In Dat Rookvrije Café De rook om je hooft is verdwenen Je kunt nu gewoon weer zien wie naast je staat Je kijkt om je heen en het voelt toch wat vreemd Nu het roken voorgoed overgaat Je hoort ome Arie al zeggen als ik niet mag paffen Neem ik een kroket Hij wordt sjaggerijnig, de weegschaal tilt Arie wordt op den duur moddervet Daar in dat rookvrij café op het pleintje Daar zijn de mensen niet blij en niet tevree Ze zitten daar nu met hun wijsvinger tegen de neus, gebogen over een glasplaatje aan een wit lijntje Waar is mijn geur, mijn rook, mijn ouderwets café Een klant wat gestrest gooit zijn dartpijltjes vrolijk in't rond Eén beland in één oor Een ander die springt door een ruit van't café Omdat hij steeds met pokeren verloor De kastelein kijkt wat bedroeft in het rond Door zijn eens zo gezellig café Straks wordt ook nog ons kopje koffie verboden Dan is der alleen nog maar thee Daar in dat rookvrij café op het pleintje ... Niet roken maakt meer nog kapot dan je lief is Toch slaan we'r ons samen doorheen Want zonder zo'n witblonde stengel in je mondhoek Voel jij je toch maar heel alleen Je mist nu nog erger die blauwgrijze wolken Die stijgen tot aan het plafond Ik kan me niet houwe, ik steek er één op De kastelein krijgt toch de bon Daar in dat rookvrij café op het pleintje ...

Het Kleine Café Aan De Veerdijk

Het Kleine Café Aan De Veerdijk Wil jij eens gaan stappen een pilsje gaan pakken Ik weet een gezellig café Anita en Petra die staan daar te tappen Die meiden die zijn echt ok Het is een cafeetje in Vroomshoop en weet je Gezelligheid zit in hun bloed Dus spring er eens uit even lekker ontspannen De vriendschap daar zit je echt goed Daar in dat kleine café aan de veerdijk Daar is het leven gezellig en goed Daar in dat kleine café aan de veerdijk Dat is de vriendschap waar je vrienden ontmoet Er zijn van die dagen je kan niets verdragen Het leven zit even niet mee Je vrienden verdwijnen, de zon wil niet schijnen Ga dan naar dat kleine café Je krijgt nieuwe moed, alles wordt dan weer goed Ja de toekomst krijgt weer nieuwe glans Dus zie je het soms even echt niet meer zitten grijpt dan bij de vriendschap je kans Daar in dat kleine café aan de veerdijk ...

650 Jaar Stadsrechten Hoorn

650 Jaar Stadsrechten Hoorn 1357 is heel lang geleden Een dorp promoveerde tot stad En is toen getreden tot de Hollandse steden Ze hebben toen stadsrecht gehad De handel die bloeide, het stadje dat groeide Zodat er een vesting om kwam En stevige poorten beschermde de burgers Van Hoorn, die prachtige stad 650 jaar stadsrecht te vieren Hoorn, het stadje aan het IJselmeer 650 jaar stadsrecht te vieren En iedereen vierde feest met ons mee De Spanjaarden werden op zee eens verslagen De Geuzenvloot die overwon De gouden eeuw kwam er al aan in die dagen Waarin echte welvaard begon Toen kwamen er centen voor pracht monumenten Het was een geweldige tijd Men groef toen de grachten, plaveide de wegen Voor handel en voor nijverheid 650 jaar stadsrecht te vieren ... Gestaag zijn de eeuwen hier verder gegleden Met scheepbouw en 't roken van vis De trekschuit, de stoomboot al lang weer verleden Terwijl ik de stadpoorten mis Wat bleef is het oude, unieke, vertrouwde De haven en Kleine Oost brug De Waag, Roode Steen en Westfries Museum Ja daar komen we graag weer terug 650 jaar stadsrecht te vieren ... Met zeventig duizend mensen viert Hoorn In 2007 groot feest Van heinde en verre ja komen veel mensen Zo mooi is het echt nooit geweest En ook in de toekomst blijft Hoorn de parel Gelegen aan 't IJselmeer De mensen die zijn daar gelukkig gewoon Want in Hoorn is altijd de sfeer 650 jaar stadsrecht te vieren ...

It Lytse Kafee Oan De Haven

It Lytse Kafee Oan De Haven De jûnssinne falt oer de strjitten en pleinen, De gloed sakket fuort yn 'e stêd En minsken dy't wurch yn har huzen ferdwine, Dy wolle dan ek hast op bêd De neonreklame wjerspegelt yn ruten, It storeint en alles wurdt wiet De stêd liket útstoarn, dochs klinkt der muzyk Út in doar dy't noch wiid iepen stiet. Dêr yn dat lytse kafee oan de haven Dêr binn' de minsken gewoan en sljochtwei Dêr yn dat lytse kafee oan de haven Dêr telt dyn jild of waasto bist net mear mei De taap is fan koper dochs leit der gjin loper, En Foppe syn klup oan 'e wand De gokkast dy jout mear kabaal as de jukeboks, It bier giet goedkeap nei de klant In mins is dêr mins, Jan of Pyt, swart of wyt, Gjin 'Messieurs' of 'Mesdames' mar WC De glêzen binn' spield yn it helderste wetter, 't Is echt wier in hiel goed kafee. Dêr yn dat lytse kafee oan de haven ... De weareldproblemen dy binn' tusken twa glêzen Bier út 'e wei foar altyd De râne fan 't bierfiltsje toant dêr dyn rekken Of stiest by de baas yn it kryt In aai dat is alles datst ite kinst dêr ek al Past dat net mear yn 'e tiid Mar de minsken dy binne dêr lokkich gewoan, Ja de minsken dy binne noch bliid. Dêr yn dat lytse kafee oan de haven ...

Klein Strandkafeetjie By Die Hawe

Klein Strandkafeetjie By Die Hawe Die aandskemer val oor die huisies en strate Van Vishoek tot ver oor Valsbaai Die hortjies voor elke klein venster word dig toegetrek Om die wind uit te hou Die mis oor die see trek al nader en vou soos 'n Wolkombers toe oor die strand Die vuurtoring eenkant by Simonstad, begin Oogknip tot by Gordonsbaai. Daar in die klein strandkafeetjie by die hawe Daar waar die wind saggies sproeireën op my wang soen Daar in die klein strandkafeetjie by die hawe Daar het ek jou skrams vandag weer gesien. Die vissersbote sy-aan-sy ingeryg met Die reuk van die see om die boeg En ver oor die Baai flikker liggies van die wat Die vangs vinnig laat terug bring Toeriste en verliefde paartjies sit plek-plek Gesels met hul tone in die sand En die mis oor die see sak oor strate en huisies Van Vishoek tot ver oor Valsbaai. Daar in die klein strandkafeetjie by die hawe ...

Die Kleine Kneipe

Die Kleine Kneipe Der Abend senkt sich auf die Dächer der Vorstadt, Die Kinder am Hof müssen heim. Die Krämersfrau fegt das Trottoir vor dem Laden, Ihr Mann trägt die Obstkisten rein. Der Tag ist vorüber, die Menschen sind müde, Doch viele gehen nicht gleich nach Haus. Denn drüben klingt aus einer offenen Türe, Musik auf den Gehsteig hinaus. Die kleine Kneipe in unserer Strasse, Da wo das Leben noch lebenswert ist. Dort in der Kneipe in unserer Strasse, Da fragt dich keiner, was du hast oder bist. Die Postkarten dort an der Wand in der Ecke, Das Foto vom Fußballverein, Das Stimmengewirr, die Musik aus der Jukebox, All das ist ein Stückchen daheim. Du wirfst eine Mark in den Münzautomat, Schaust andern beim Kartenspiel zu. Und stehst mit dem Pils in der Hand an der Theke, Und bist gleich mit jedem per Du. Die kleine Kneipe ... Man redet sich heiß und sprich sich von der Seele, Was einem die Laune vergellt. Bei Korn und bei Bier findet mancher die Lösung, Für alle Probleme der Welt. Wer Hunger hat, der bestellt Würstchen mit Kraut, Weil es andere Speisen nicht gibt. Die Rechnung, die steht auf dem Bierdeckel drauf, Doch beim Wirt hier hat jeder Kredit. Die kleine Kneipe ...

Das Kleine Beisl

Das Kleine Beisl Der Abend senkt sich auf die Dächer der Vorstadt, Die Kinder am Hof müssen heim. Die Greißlerin wascht das Trottoir vor dem Laden, Ihr Mann tragt die Obstkisten rein. Der Tag ist vorüber, die Menschen sind müde, Doch viele gehen nicht gleich nach Haus. Denn drüben klingt aus einer offenen Türe, Musik auf den Gehsteig hinaus. Das kleine Beisl in unserer Straßen, Da wo das Leben noch lebenswert ist. Dort in dem Beisl in unserer Straßen, Da fragt dich keiner, was du hast oder bist. Die Postkarten dort an der Wand in der Ecke, Das Foto vom Fußballverein, Das Stimmengewirr, die Musik aus der Jukebox, All das ist ein Stückchen daheim. Du wirfst einen Schilling in den Automaten, Schaust andern beim Kartenspiel zu. Und stehst mit dem Bier in der Hand an dem Schanktisch, Und bist gleich mit jedem per Du. Das kleine Beisl ... Man redet sich heiß und spricht sich von der Seele, Was einem die Laune vergellt. Beim Wein und beim Bier findet mancher die Lösung, Für alle Probleme der Welt. Wer Hunger hat, der bestellt Würstl mit Saft, Weil es andere Speisen nicht gibt. Die Rechnung, die steht auf dem Bierdeckel drauf, Doch beim Wirt hier hat jeder Kredit. Das kleine Beisl ...

In Meiner Kneipe

In Meiner Kneipe Es gibt einen Ort, der liegt gleich um die Ecke Nur ein paar Schritte von hier Und doch ist es dort irgendwie so wie Urlaub Das spürt man schon vorn an der Tür Da stehen im Sommer die Tische und Bänke Musik ist durchs Fenster zu hörn Egal wie's dir geht, du bist immer willkommen Weil alle zusammen gehören In meiner Kneipe ist keiner alleine Da hat die Freundschaft ein festes Revier In meiner Kneipe ist keiner alleine Da riecht's nach Freiheit, Ehrlichkeit und nach Bier Man kennt sich schon lange, viele spielten als Kinder Gleich auf der Straße davor Man redet von Geld, Politik und schaut Fußball Ist Trainer, Prophet und Tenor Hier ist meine Insel im Dschungel des Alltags Hier ist fast mein zweites Zuhaus Sie würden mir fehlen, die Freunde, die Nächte Ging das Lichtlein für allemal aus In meiner Kneipe ... Die Lieder der Jukebox, so alt wie die Stühle Die Zeit sperrt die Hektik hinaus Die Welt noch im Lot und Preise in Ordnung Da gibt man auch gern einen aus In meiner Kneipe ...

The Red Rose Cafe

The Red Rose Cafe They come from the farms and the factories too And they all soon forget who they are The cares of the day are soon washed away As they sit at a stool by the bar The girl with green eyes in the Rolling Stone shirt Doesn't look like she works on the land And the man at the end he's a very good friend Of a man who sells cars second hand Down at the Red Rose Cafe in the harbor There by the port just outside Amsterdam Everyone shares in the songs and the laughter Everyone there is so happy to be there The salesmen relax with a few pints of beer And they try not to speak about trade The poet won't write any verses tonight But he may sing a sweet serenade The grey-haired old man at the piano will play Any song that you're wanting to hear And the pretty young thing doesn't know how to sing But the customers give her a cheer Down at the Red Rose Cafe in the harbor ... Now outside in the real world the race is still on It's all gone a little bit mad Now in circles we go so it's good to know Of a place where good times can be had So pull up a chair and forget about life It's a good thing to do now and then And if you like it here I have an idea Tomorrow let's all meet again Down at the Red Rose Cafe in the harbor ...

The Little Cafe By The Harbour

The Little Cafe By The Harbour The sun's going down in that little old town And the people are travelling home Some to their family and some to their lovers Some of them sadly alone The day's been a rough one tomorrow's a touch one They struggle to make both ends meet But there is a place with a smile on its face And it's right at the end of the street Down at the little cafe by the harbor Nobody cares who you are or what you do Down at the little cafe by the harbor There is a welcome waiting there just for you You could be a stranger escaping from danger Got here on a boat from the west There's no one to meet you and no one to greet you And you need somewhere you can rest Than go through the doorway and tell them your story And while you were drinking your beer They'll find you a bed to lay down your head And just for a while disappear Down at the little cafe by the harbor ... If you got a date and she's making you wait There is no better spot you could be A laugh and a joke with some regular folk You can talk while you sip your tea And when she appears they'll stand up and cheer And somehow it'll all be allright You'll eat a good dinner and feel like a winner And probably stay there all night Down at the little cafe by the harbor ...

My Favorite Cafe On The Harbor

My Favorite Cafe On The Harbor The evening was falling, a warm golden sunset As windmills turned in the breeze A long day was ending and I was remembering Beautifull moments like these The rain on my feet as I wandered the street And I walked to the far side of town Where I heard the laughter and I heard the music So I just followed the sound There in my favorite cafe on the harbor It's like an old friend that welcomes me home There in my favorite cafe on the harbor When I am there never a care, never alone I sit there for hours, the tables with flowers Remind me that it's almost spring The jukebox is playing, the lovers are swaying And some of us start to sing There isn't a mention of any pretention No one is sir or madame The night is still young in this old-time cafe Where I can be who I am There in my favorite cafe on the harbor ... The world has it's problems, it's easy to solve them Discussing it over a beer We talk and debate and although it is late We can still bend the bartender's ear If this was your first time, than there is no doubt You'd certainly be back for more This little cafe overlooking the bay With the welcome sign over the door There in my favorite cafe on the harbor ...

Little Smurf Boat

Little Smurf Boat The city's so busy, the noise makes you dizzy The neon lights flash off and on Everyone's in a hurry, you rush and you worry The bus that you wanted is gone But just off the highway, a road leading to The big ships and boats lying afloat There's sailboats and steamers with colorful streamers big ships, and a little blue boat There is a little smurf boat in the harbor Blue as the sky with a sail white as snow She is the tiniest boat in the harbor But she will sail to anyplace you want to go The sails are from snowflakes, the paint comes from blue lakes, The beams are from matchsticks and glue All day they eat cream cakes, the ones that Smurf Cookie bakes Join us, you'll have some too First mate and the captain, they share the same cabin, The steward, he sleeps all day long A smurf starts the engine, then plays his accordion, And everyone joins in his song There is a little smurf boat in the harbor ... She'll sail you to Hong Kong and then on to Boston And anywhere you want to be Jacata or Ceylon, Jamaica or Lisbon Oh what a life on the sea She'll sail you to Oslo and then back to Rio Pass dolphins and whales on the way And Dreamland gets stranded, in Smurfland we've landed I bet this is where you will stay There is a little smurf boat in the harbor ...

Tafarn Fach Glyd Ar Y Cei

Tafarn Fach Glyd Ar Y Cei Daw'r bobl yn llu o'u cartrefi i gyd I eistedd ar fainc ger y tân Yr haul yn ei grud, holl broblemau y byd Yn angof mewn jôc ac mewn cân Mae'r ferch ifanc dlos wrth y ffenestr gefn Yn edrych ymhell bell i ffwrdd Y dynion a'u ffyn yn edrych yn syn Ar y dominos du ar y bwrdd. Lawr yn yr "Angor a'r Llong" ger yr harbwr Tafarn fach glyd ar y cei ger y don Pawb yn rhannu caneuon a chroeso Pawb yn y tŷ yn hapus ac yn llon. Pysgotwyr yn gorffwys â pheint bach neu ddau A'u hatgofion am oes ar y môr Cawn gân fach neu ddwy - efalle bydd mwy Bydd pawb yn ymuno â'r côr. Eisteddwn i lawr, anghofiwch bob peth Mae'n rhaid inni wneud ambell dro Os mwynhewch chi eich hun, dowch eto nos Lun Dydi'r drws yma byth, fyth ar glo. Lawr yn yr "Angor a'r Llong" ger yr harbwr ...

Le Vieux Café de la Rue d'Amérique

Le Vieux Café de la Rue d'Amérique La fête en néon se termine et la ville s'endort Et les gens restent seuls Ils rentrent chez eux dans le noir comme ils font tous les soirs Sans savoir ce qu'ils veulent. Mais la vieille ville est là comme une île Avec ses pavés de travers Et la nuit s'anime D'un flot de musique Qui vient d'un bistrot entrouvert. Le vieux café de la rue d'Amérique En plein milieu d'une ville en acier, Le vieux café a des airs magnifiques Tout peint du rouge et du vert aux volets. Le patron ressemble à Brassens Faut le voir quand il rince les verres en chantant. On a l'impression quand on vient bavarder En copain, qu'on est son seul client. Et pour une femme ce n'est pas un drame D'y venir même après minuit, La grosse fleuriste ou le garagiste Ceux qui sont là sont des amis. Le vieux café de la rue d'Amérique ... Avec son comptoir qui s'écroule Les bruits qui font les boules des joueurs de billard On n'y trouve pas de cachettes Mais on y fait des dettes et tu paieras plus tard. J'irai sur la lune ou bien sur Saturne Un jour promener mes enfants. J'irai sans tristesse pourvu qu'on me laissse Ce coin où mon coeur est content. Le vieux café de la rue d'Amérique ...

Le Café Des Trois Colombes

Le Café Des Trois Colombes Nancy en hiver, une neige mouillée Une fille entre dans un café Moi, je bois mon verre, elle s'installe à côté Je ne sais pas comment l'aborder La pluie, le beau temps, ça n'a rien de génial Mais c'est bien pour forçer son étoile Puis vient le moment où l'on parle de soi Et la neige a fondu sous nos pas On s'est connus au café des trois colombes Aux rendez-vous des amours sans abri On était bien, on se sentait seuls au monde On n'avait rien, mais on avait toute la vie Nancy au printemps, ça ressemble au Midi Elle m'aime et je l'aime aussi On marche en parlant, on refait la philo Je la prends mille fois en photo Les petits bistrots tout autour de la place Au soleil ont sorti leurs terrasses Mais il y avait trop de lumière et de bruit On attendait qu'arrive la nuit On se voyait au café des trois colombes ... Nancy, c'est trop loin, c'est au bout de la terre Ça s'éloigne à chaque anniversaire Mais j'en suis certain, mes chagrins s'en souviennent Le bonheur passait par la Lorraine Elle s'en est allée suivre d'autres chemins Qui ne croisent pas souvent les miens Je t'ai oubliée, mais c'est plus fort que moi Il m'arrive de penser à toi On se voyait au café des trois colombes ...

Le Tre Colombe

Le Tre Colombe D'inverno non si una fragida neve Un ragazzo si siede in un bar Io prendo un caffè, lui guarda verso me Ma non sa di che cosa parlar Del tempo che fà, tutta banalità Ma la sorte che si può forzar Poi giunge il momento che si parla di sè E la neve si scioglie da sè Ci siamo visti nel bar le tre colombe Al rendez-vous degli amori senza tetto Si stava bene, ci sentivamo soli al mondo Non avevamo solo la vita tutta per noi D'estate ma sì, sembra quasi mi dir Lei mi ama, ed io l'amerò Chiaccherando si va, un mondo si rifà Mille volte da fotografar La gente nel bar ci spiava così Si chiedeva chissà chi sarà Moltissima luce e troppo rumor Volevamo la notte per noi Ci siamo visti in quel bar le tre colombe ...

Den Lilla Krogen Därnere I Hamnen

Den Lilla Krogen Därnere I Hamnen När solen sig sänkt bortom hamnen i väster Och barnen har krupit till sängs. När kvinnor och män ifrån jobbet gått hem För att vila från möda och fläng. När dagen är över, dom mången behöver Få ta sig från vardagens sväng. Där nere från havet, det lockar från kravet, Musik med en munter refräng. Den lilla krogen, därnere vid hamnen. Den öppnar famnen från vardagens grå. Å, lilla krogen därnere vid hamnen Får man ett glas "la Garonne" eller två. Vi människor droppar, kring baren av koppar. Och tätt mot varandra man står. På väggarna hänger det vykort från vänner Med hälsning långt fjärran ifrån. Man lyssnar till sång, till musik från en jukebox Och tankarna kommer och går. Man frågar ej här, vad du har eller är I dunklet långt bort från neon. Den lilla krogen därnere vid hamnen ...

Hospůdko Známá

Hospůdko Známá Když po střechách večer se na město snáší A okna jdou potichu spát, Zas dívám se do ulic,do cizích tváří A hledám, co věděl bych rád. Už bez zájmu míjím skla výkladních skříní Tak podobná v desítkách měst. A v duchu zas vracím se, tak jako nyní, K nám domů tou nejhezčí z cest. Hospůdko známá na návsi za můstkem, Kam chodil táta na trumpetu hrát, S harmonikou šel bych hned zazpívat si Písničky, které já měl tolik rád. Pak na prvním bále, když tančil jsem s mámou A viděl tě u dveří stát, Jak spustila hudba tu písničku známou, Já všechno chtěl o tobě znát. Tak přešlo pár pěkných let, z tebe je dáma A věř mi, že není to zvyk, I když jsi tak daleko a doufám, že sama, Té hospůdce posílám dík. Hospůdko známá na návsi za můstkem ... Teď do noci ochotně kamelot hlásí Kam za ten den pokročil svět, Kdo se kde narodil a co kdo přál si, I z fotbalu výsledků pět. A na rohu ulice neony vábí Jen pojďte dál, máte-li čas. Kdo žil v cizím městě, Ví jak často rád bych se domů hned rozběhl zas. Hospůdko známá na návsi za můstkem ...

Zimska Je Ruža

Zimska Je Ruža Na vino i smeh, zimske priče i sneg Često dođemo u naš kafe. Dal prijatelj drag il poznanik ti Veselo je uvek tu. Uz čašicu dve tajne nestaju sve Našim pesmama budimo sne. I zimski je dan dobro odmako znam Kad je prestala muzika ta. Ulaziš u naš kafe, lepa ko ruža I ko da zastaje dah svima na tren. Da li si ti java il san pesmo moja? Da li za mene miriše cvet ljubavi? Sad vino je drug ko da vraća mi dug Jer te hrabro zovem za sto. Ko pesnik sam tih svaka reč mi je stih Dal ljubav il san šta je to. Al pričam ti već ko da poznam te vek Ovaj je dan srećan za sve. I hiljadu puta ti rekla si da Zimska bajka nek počne za nas. Ulaziš u naš kafe, lepa ko ruža ... Kad kažem taj stih zimska ruža si ti Sa setom pamtimo taj dan. Zbog društva i nas često nađemo čas Da svratimo u kafe naš. Ja ponekad znam dođem I sedim sarr Ali kao da uvek ti si tu. Jer vraća se sve pesma zima i sneg Čuje se muzika ta. Ulaziš u naš kafe, lepa ko ruža ...

---